Hamulec tarczowy (1969) W czasach, gdy motocykle przypominały rower z silnikiem (początek XX w.) za hamowanie odpowiadały hamulce cierne: drewniane, skórzane lub gumowe klocki dociskane do obręczy koła lub opony zatrzymywały maszynę. Pierwszy tego typu hamulec – metalową płytkę dociskaną do opony – zastosowała w 1902 roku firma Staffey Motorcycles z Filadelfii. Nieco później popularność zdobyły hamulce taśmowe i bębnowe. Te drugie do dziś stosuje się w tylnych kołach niektórych modeli. Lambretta jako pierwsza firma na świecie zastosowała mechanicznie sterowany hamulec tarczowy w skuterze - model TV125 seria 3 z 1962 r. Tarczę wraz zaciskiem zamknięto w piaście przedniego koła. Najbardziej spektakularnym momentem w historii hamulców był 1969 rok, kiedy Honda wypuściła na rynek CB 750 Four z hydraulicznym hamulcem tarczowym. Linki i cięgna zastąpiły płyn hydrauliczny i pompa hamulcowa. Bębny odeszły do lamusa. Hamulce hydrauliczne okazały się znacznie skuteczniejsze. |
![]() |
Honda CB 750 Four była pierwszym seryjnym motocyklem wyposażonym w hydrauliczny hamulec tarczowy. |
ABS czyli Anti-lock Brake System (1988) Na miano rewolucji w elektronice motocyklowej zasłużył układ ABS (Anti-Lock Brake System), czyli rozwiązanie zapobiegające blokowaniu kół podczas hamowania. Pierwszy w historii ABS pojawił się w 1988 roku i był montowany w BMW K 100. Trzy lata później w ślady Niemców poszła Yamaha, wprowadzając opcjonalny ABS do modelu FJ 1200. W 1992 roku zadebiutował pierwszy motocykl Hondy z ABS-em – ST 1100 Pan European. Wg obowiązujących u nas przepisów w ABS muszą być wyposażone wszystkie nowo rejestrowane maszyny o pojemności powyżej 125 cm3. |
![]() |
![]() |
|
|
![]() |
Dookoła świata (1912) Amerykanin Carl Stearns Clancy przerzuca nogę nad siodłem Hendersona Four i wyrusza w podróż, by jako pierwszy w historii okrążyć motocyklem świat dookoła. Dosiada maszyny ze wzdłużnie zamontowanym czterocylindrowym silnikiem o pojemności 934 cm3 i szokującej mocy... 7 (tak, siedmiu!) KM. Bike ma jeden bieg i tylko tylny hamulec. Dołącza do niego Walter Storey na drugim Hendersonie i towarzyszy mu aż do Paryża. Dalej Clancy musi radzić sobie sam. Ubrany w elegancką marynarkę facet przemierza Europę, Afrykę, Azję i Amerykę Północną, pokonując przy tym w sumie 29 000 km. Po 10 miesiącach Clancy wraca do Nowego Jorku. Ogromne pieniądze potrzebne do realizacji celu udało mu się zgromadzić dzięki pomocy nowojorskiej gazety ,,The Bicycling World and Motorcycle Review”. Wyczyn Clancy’ego zainspirował wielu motocyklistów do podobnych podróży. Henderson Four dowiódł swojej jakości, dając producentowi powody do dumy i przynosząc dużą kasę. M.in. dzięki akcji reklamowej firma odniosła sukces na światowym rynku. Dobił ją Wielki Kryzys – została zamknięta w 1931 r. |
Zobacz też: co grozi za jazdę pod wpływem zakazanych substancji