W kwalifikacjach czasowych Błażusiak popełnił błąd źle najeżdżając na jedną z przeszkód. Ten błąd kosztował go 4 sekundy i spadek na 7-mą pozycję. Ponieważ miejsce z kwalifikacji czasowych i głównych kwalifikacji determinuje kolejność wyboru bramek startowych w finale, Polak wiedział, że w głównych kwalifikacjach musi bardzo mocno walczyć o zwycięstwo. Wyścig nie był prosty, Tadeusz łokieć w łokieć walczył z Mikem Brownem (USA), lider zmieniał się kilkukrotnie podczas wyścigu, ale linię mety pierwszy przekroczył Polak.
Finał zaczął się dobrze, choć w pewnym momencie Tadeusz spiął się z Coltonem Hakkerem i wypadł z toru. Polak błyskawicznie wrócił na tor, wyprzedził Hakkera, a zaraz po nim wyprzedził Mika Browna dowożąc do mety zwycięstwo (ok.8 sekund przewagi nad drugim na mecie Mikem Brownem). Błażusiak w klasyfikacji generalnej umocnił swoją pozycję lidera i w tym momencie ma 22 punkty przewagi nad drugim w klasyfikacji Mikiem Brownem i aż 34 punkty przewagi nad trzecim Geoff-em Aaronem.
Po zawodach amerykańska prasa podsumowała Polaka następującymi słowami: „Tego geniusza nie da sie pokonać. On jest niesamowity, potrafi wszystko, a do tego niezwykle odporny psychicznie”.
Wyniki:
1. Tadeusz Błażusiak,
2. Mike Brown,
3. Justin Soule,
4. Cody Webb,
5. Colton Haaker,
6. Geoff Aaron,
7. Gary Sitherlin,
8. Bobby Prochnau,
9. Rory Mead,
10. Taylor Robert,
Klasyfikacja generalna po 3. rundach:
1. Tadeusz Błażusiak – 90 pkt,
2. Mike Brown – 68,
3. Geoff Aaron – 56,
4. Justin Soule – 55,
5. Cody Webb – 52.
.jpg)
