Fabryka potworów

Monster nigdy nie budził grozy, choć sama nazwa to sugerowała. Kiedy Ducati w 1993 r. pokazało pierwszego Monstera M 900, nikt wtedy nie przypuszczał, że właśnie ten model przez kilka kolejnych lat będzie hitem i zapewni Ducati przetrwanie trudnych czasów. Tym bardziej że M 900 bazował na sprawdzonych podzespołach (patrz ramka na str. 56). Wygląd motocykla to dzieło Miguela Galluzziego. Bazujący na ramie i zawieszeniach sportowego modelu 851 motocykl tak się wtedy spodobał ówczesnemu właścicielowi Cagivy – Castiglioniemu – że od razu zlecił przygotowanie prototypu i parł na rozpoczęcie produkcji. „Oprócz kanapy, zbiornika paliwa, silnika, dwóch kół i kierownicy nie trzeba niczego więcej” – w ten sposób Galluzzi podsumował później pomysł na Monstera. Historia pokazała, że ten motocykl zapoczątkował nowy gatunek – naked bike’i z sex appealem.

Ducati Monster M900 (stary)	Ducati Monster 797 (nowy)
Stary zbiornik paliwa mieści 18 litrów wachy, nowy 16,5. Jeśli odpowiednio dbasz o lakier, nawet po 25 latach będzie dobrze wyglądał.	Czarno na białym – zbiornik paliwa jest identyczny we wszystkich wersjach: 797, 821 i 1200.

Przez 25 lat sprzedało się

ponad 320 000 Monsterów różnych wersji i pojemności. Z pierwotnych 76 KM mocy maksymalnej w najnowszym Monsterze 1200 S zrobiło się prawie dwa razy więcej. Jednak wielu tradycjonalistów może poczuć rozczarowanie, bo wraz z postępującą ewolucją zniknęło chłodzenie powietrzem. Pod koniec 2013 r. ostatecznie zwyciężył płaszcz wodny. Ostatecznie? Na szczęście nie, ponieważ w ub.r. pokazano nowy model – 797. W ramę najmniejszego Monstera wsadzono L-twina Scramblera (pierwotnie pracował on w Monsterze 796). Norma Euro 4 ograniczyła jego moc do 73 KM.

Ducati Monster M900 (stary)	Ducati Monster 797 (nowy)
Konstrukcja systemu dźwigni amortyzatora zaskakuje – z wahaczem łączy go masywny kabłąk.	Prosto i przejrzyście – amortyzator zamontowano bezpośrednio, tyle tylko, że przeniesiono go na lewą stronę motocykla.

W ciągu 25 lat najmniej zmienił się wygląd Monstera. Okrągłe kształty, łuki i zredukowane elementy nadają styl. Bardziej kanciaste kształty dominują w młodszym z Monsterów, bo taki jest dzisiejszy trend. Tak samo, jak pozbawiony przewodów i kabli czysty wygląd silnika, który we współczesnym Monsterze jest bardziej przyjazną jednostką napędową. Silnik V2 o pojemności 904 cm3, napędzający M 900, poprzednio pracował w ubranym w owiewki Supersporcie 900 i możesz być pewny, że konstruktorzy nie skupiali się ani na jego wyglądzie, ani na ucywilizowaniu charakteru.

Ducati Monster M900 (stary)	Ducati Monster 797 (nowy)
Okrągły reflektor przez 15 lat zdobił tradycyjną buźkę Monstera. Do dzisiaj jest to element typowy dla nakedów.  / Ducati Monster stary kontra nowy	Lampa w nowym kształcie wygląda jak milion dolarów, a do tego jest znacznie skuteczniejsza. Po niej najlepiej widać postęp.

Pierwszym, co zauważysz

gdy wsiądziesz na pierwszego Monstera jest niewielka (770 mm), dobra dla początkujących wysokość kanapy. Następnie odnotujesz wąską kierownicę i mocne ugięcie nóg w kolanach. Maszyna sprawia wrażenie bardzo zwartej jak na „900”. Masz wrażenie, jakbyś siedział na półlitrowym bike’u. Zupełnie inaczej jest na 797: tutaj zarówno mniejsi, jak i wyżsi bikerzy siedzą bardziej rozluźnieni, ale też kanapę umieszczono wyżej (805 mm). Szeroką kierownicę chwycisz swobodnie, poczujesz się aktywniej i mocniej pochylony do przodu niż na poprzedniku.

Ducati Monster M900 (stary)	Ducati Monster 797 (nowy)
Genialne w swej prostocie – klamra mocująca zbiornik paliwa wygląda znakomicie.	Dobrego składu się nie zmienia – klamra mocująca zbiornik to w Monsterze jazda obowiązkowa.

Smak prawdziwej wolności

A co z jazdą? Wciśnięcie wyblakłego przez lata przycisku rozrusznika powoduje, że brzęczące suche sprzęgło M 900 budzi wspomnienia minionych dni. Zasilana z dwóch gaźników V-dwójka wydaje głośne mechaniczne dźwięki. Towarzyszy temu zapach niespalonej do końca benzyny. M 900 pokazuje Monsterowi 797, jak smakuje wolność i przygoda, ale ta prawdziwa, nie z prospektów reklamowych.

Ducati Monster M900 (stary)	Ducati Monster 797 (nowy)
Prosto do bólu. Być może trudno w to uwierzyć, ale obrotomierz nie był ćwierć wieku temu standardowym wyposażeniem! / Ducati Monster stary kontra nowy	Wyświetlacz LCD nowego Monstera podaje znacznie więcej informacji, ale z drugiej strony brakuje mu klimatu, charakteru, stylu...

Po chwili dopada mnie niepewność, czy dzisiejszy Monster – wyposażony we wtrysk paliwa, lekko pracujące mokre sprzęgło i kokpit LCD – ma choć trochę z tego ducha. To archaiczne i autentyczne, przenikające do szpiku kości dudnienie pierwszej wersji robi robotę! Obie maszyny toczą się na 17-calowych kołach z oponami w rozmiarach 120/70 i 180/55, przy czym Monster 797 ma Pirelli Diablo Rosso II, a M 900 Continentale RoadAttack 3.

Zawieszenia zdradzają, że w M 900 nie oszczędzano: widelec upside-down Showa (pochodzi z Supersporta 750) i amortyzator Boge z systemem dźwigni (z charakterystycznym kabłąkiem). Widelec Kayaba w 797 również jest nieregulowany, a bezpośrednio mocowany monoshock Sachsa zamontowano po lewej stronie wahacza. W temacie hamulców między starą a nową wersją panuje równowaga: w obu zastosowano zaciski Brembo, które z przodu wgryzają się w tarcze hamulcowe o średnicy 320 mm. Oba układy hamulcowe nie mają trudnego zadania, bo 797 waży 197 kg, a M 900 199 kg. Skuteczność hamulców trzyma wysoki poziom, a w nowszym modelu możesz liczyć na ABS. Przeszkadzać może tylko dozowalność hebli obu sprzętów – nie jest ona najlepsza.

Historia modelu Monster
Ducati Monster M900 1993 Przepis na sukces w Ducati: weź sprawdzone elementy, dorzuć stylowe dodatki i poskładaj: rama pochodziła pierwotnie z rodziny superbike’ów 851/888, silnik z supersporta 900 SS, widelec Showa z 750 SS, do tego amortyzator Boge. Dane: dwucylindrowy V 90° o pojemności 904 cm3, moc 76 KM (56 kW) przy 7000 obr/min, maks. moment obrotowy 77 Nm przy 6500 obr/min, rozstaw osi 1430 mm, wyprzedzenie 103 mm, V max 201 km/h, masa 199 kg	Ducati Monster 600 1994 Co szkodziło popularności M 900? Cena. Dlatego w 1994 roku Włosi pokazali „600”, która była łudząco podobna do większego modelu. Widelec Marzocchi, jedna tarcza hamulcowa z przodu, dynamiczny silnik, dobry pakiet całościowy. Dane: dwucylindrowy V 90° o pojemności 583 cm3, moc 53 KM (39 kW) przy 8250 obr/min, Maks. moment obrotowy 50 Nm przy 6000 obr/min, rozstaw osi 1430 mm, wyprzedzenie 104 mm, V max 170 km/h, masa 187 kg	Ducati Monster S4 2001 Po raz pierwszy w Monsterze pracuje chłodzony cieczą czterozaworowy silnik. I to jaki! V-dwójkę zapożyczono z legendarnego Dukata 916. Rama pochodzi z turystyczno-sportowego ST4. Od 2004 roku S4 ma jednoramienny wahacz.Dane: dwucylindrowy V 90° o pojemności 916 cm3, moc 101 KM (74 kW) przy 8800 obr/min, maks. moment obrotowy 92 Nm przy 7000 obr/min, rozstaw osi 1440 mm, wyprzedzenie 100 mm, V max 234 km/h, masa 209 kg
Ducati Monster 696 2008 Po 15 latach Monster otrzymał nową buźkę. Oprócz tego wysoko poprowadzony wydech oraz poprawioną ergonomię. Podstawowe cechy zostały: bardzo dobra poręczność, stabilne zawieszenia, niewielka wysokość kanapy. Dane: dwucylindrowy V 90° o pojemności 696 cm3, moc 75 KM (55 kW) przy 9000 obr/min, maks. moment obrotowy 67 Nm przy 7750 obr/min, rozstaw osi 1452 mm, wyprzedzenie 96 mm, V max 210 km/h, masa 185 kg	Ducati Monster 1100 Evo 2011 Skromny wygląd łączy się z postępem technologicznym: sprzęgło z funkcją antyhoppingu, kontrola trakcji, ABS z możliwością odłączenia. Chłodzony powietrzem dwucylindrowiec ma mocnego kopa w środkowym zakresie i chętnie wkręca się na obroty. Dane: dwucylindrowy V 90° o pojemności 1079 cm3, moc 95 KM (70 kW) przy 7500 obr/min, maks. moment obrotowy 105 Nm przy 6000 obr/min, rozstaw osi 1450 mm, wyprzedzenie 94 mm, V max 225 km/h, masa 189 kg	Ducati Monster 1200 S 2018 1200 S bez najmniejszych wątpliwości ma zestaw genów Monstera. Jego silnik V2 imponuje kulturą pracy, dużą mocą i sporym momentem obrotowym. Najnowszy Monster wraca do korzeni – wyposażono go tylko w to, co niezbędne. Dane: dwucylindrowy V 90° o pojemności 1198 cm3, moc 147 KM (108,0 kW) przy 9250 obr/min, moment obrotowy 124 Nm przy 7750 obr/min, rozstaw osi 1485 mm, wyprzedzenie 87 mm, V max 250 km/h, masa 216 kg

Inaczej sprawy się mają z silnikami: obie V-dwójki z niezłą kulturą pracują na niskich obrotach, z tym że nowocześniejszy silnik ma znacznie spokojniejszy gang, przez cały zakres obrotowy prawie nie wykazuje reakcji na zmianę obciążenia, a także nie katuje wibracjami. W przeciwieństwie do tego, co najprawdopodobniej wielu przypuszcza, L-twin Monstera M 900 nie zachowuje się jak monstrum, lecz oferuje pełny charakteru dolny i mocny środkowy zakres oraz dobre maniery, a to wszystko ozdabia niepowtarzalnym staccato z obu kominów. Dodatkowe 101 cm3 robi różnicę w czasie jazdy – starszy bike między 3000 a 6000 obr/min wyciska o około 20 Nm więcej.

Czyżby 797 nie dawał rady?

Niekoniecznie, ponieważ pod względem neutralności i komfortu jazdy przodek mu nie dorównuje. Przeszkadza głównie widelec M 900, reagujący bardzo źle na nierównościach. Natomiast na krętych, ale równych drogach stwierdzisz znakomitą stabilność i nie gorszą poręczność Monstera 797. Wprawdzie M 900 nie wchodzi w winkle tak precyzyjnie i łatwo jak 797, także skrzynia biegów wkurza brakiem precyzji, ale starszy Monster ma to coś: zachwyca to, jak jeździł wtedy i jak jeździ dzisiaj. Wirusowa choroba o nazwie Monster jest nieuleczalna.

zobacz galerię