Monster nigdy nie budził grozy, choć sama nazwa to sugerowała. Kiedy Ducati w 1993 r. pokazało pierwszego Monstera M 900, nikt wtedy nie przypuszczał, że właśnie ten model przez kilka kolejnych lat będzie hitem i zapewni Ducati przetrwanie trudnych czasów. Tym bardziej że M 900 bazował na sprawdzonych podzespołach (patrz ramka na str. 56). Wygląd motocykla to dzieło Miguela Galluzziego. Bazujący na ramie i zawieszeniach sportowego modelu 851 motocykl tak się wtedy spodobał ówczesnemu właścicielowi Cagivy – Castiglioniemu – że od razu zlecił przygotowanie prototypu i parł na rozpoczęcie produkcji. „Oprócz kanapy, zbiornika paliwa, silnika, dwóch kół i kierownicy nie trzeba niczego więcej” – w ten sposób Galluzzi podsumował później pomysł na Monstera. Historia pokazała, że ten motocykl zapoczątkował nowy gatunek – naked bike’i z sex appealem.
Ducati Monster M900 (stary) | Ducati Monster 797 (nowy) |
![]() |
![]() |
Przez 25 lat sprzedało się
ponad 320 000 Monsterów różnych wersji i pojemności. Z pierwotnych 76 KM mocy maksymalnej w najnowszym Monsterze 1200 S zrobiło się prawie dwa razy więcej. Jednak wielu tradycjonalistów może poczuć rozczarowanie, bo wraz z postępującą ewolucją zniknęło chłodzenie powietrzem. Pod koniec 2013 r. ostatecznie zwyciężył płaszcz wodny. Ostatecznie? Na szczęście nie, ponieważ w ub.r. pokazano nowy model – 797. W ramę najmniejszego Monstera wsadzono L-twina Scramblera (pierwotnie pracował on w Monsterze 796). Norma Euro 4 ograniczyła jego moc do 73 KM.
Ducati Monster M900 (stary) | Ducati Monster 797 (nowy) |
![]() |
![]() |
Komentarze