Harley Davidson LiveWire - Elektryczny challenge

Prace nad LiveWire rozpoczęły się w 2014 roku. Rok później na drogi wyjechał pierwszy prototyp.

Planowanie tego wyjazdu przypominało przygotowania do lotu na Księżyc: najpierw dokładna analiza trasy, później sprawdzenie rozmieszczenia stacji benzynowych, znaczy tych z ładowaniem elektryków. Kolejnym krokiem było wybranie sieci jednego z operatorów dostarczających energię elektryczną, a następnie telefoniczne ustalenie, czy stacje rzeczywiście są czynne. Te sprawy były tak ważne, bo w trasie miałem być sam, bez wsparcia kumpli w busie. Gdyby zabrakło prądu, mogłem tylko wezwać pomoc drogową, bo z wiaderka lub z dystrybutora przecież bym go nie wlał.

10.00 rano. 3, 2, 1 – start!

Naładowany do pełna motocykl pokazuje zasięg 182 km. Przy pierwszym postoju zaplanowanym po pokonaniu 105 km autostradą A2, zapas energii zamagazynowanej w ogromnej litowo-jonowej baterii (to ten czarny, mocno żebrowany kawał aluminium w ramie, w miejscu klasycznego silnika) powinien wystarczyć na dojechanie do kolejnej. Tyle teorii.

Przejazd przez Warszawę to czysta przyjemność. Motocykl jest ciężki (249 kg), mimo to zaraz po ruszeniu ociężałość pryska. Jeśli jeździłeś kiedyś skuterem, wiesz, że po kilkuset metrach brak klamki sprzęgła i dźwigni zmiany biegów przestaje przeszkadzać. Na gaz motocykl reaguje precyzyjnie. Mam oczywiście możliwość wyboru trybu jazdy. Rain oznacza, że LiveWire przyspiesza spokojnie, a kontrola trakcji jest ustawiona na najczulszym poziomie. Tryb Eko pozwala odzyskać maksimum energii podczas hamowania. Hamowanie silnikiem jest wtedy tak mocne, że prawie nie korzystałem z hamulców. Tryb Sport jest gwarancją osiągów, ale też dużego zużycia energii. Road jest najbardziej uniwersalny.

Fot. Jacek Hanusz
Paradoksalnie w Live Wire brakowało mi good vibrations i zapachu spalin.
Fot. Markus Jahn	Fot. Markus Jahn
Niektóre rzeczy się nie zmieniają. Przycisk prawego kierunkowskazu znajduje się po prawej, a lewego po lewej stronie kierownicy.	Ekran dotykowy świetnie wygląda i tak samo działa. Poziom naładowania akumulatorów i przybliżony zasięg są zawsze on top.
Fot. Markus Jahn	Fot. Markus Jahn
Hamulce Brembo wymagają mocnej ręki, ale są skuteczne.	Widelec Showa z pełną regulacją działa o wiele lepiej niż amortyzator tego samego producenta.

Zobacz również: Harley Davidson nie jest jedynym produkowany seryjnie motocyklem z napędem elektrycznym. Zobacz nasz test Energica Eva Ribelle. 

Przez miasto motocykl przemyka niczym duch. Jest cichy, a delikatny dźwięk pracy elektrycznego silnika nie ma najmniejszych szans w zestawieniu z hałasem ruchu ulicznego. Kolejne kilometry możliwego do pokonania zasięgu spadają w miarę przejeżdżanego dystansu w proporcji 1 : 1 – 1 km to o 1% energii mniej.

Po wjeździe na obwodnicę mogę skupić się tylko na jeździe. Wpasowanie się w sznur samochodów jadących autostradą nie jest problemem. LiveWire przyspiesza od 60 do 140 km/h w 2,7 sekundy. To wynik o ponad połowę od 184-konnego Suzuki B-Kinga! Po prostu wystarczy siąść wygodnie na kanapie, zapierając się tyłkiem o garb na jej środku, i odkręcić gaz.

Utrzymanie przepisowych na autostradzie 140 km/h to bułka z masłem. Rozpięty na szerokiej kierownicy walczę z pędem powietrza. Ponieważ zasięg zaczyna szybko spadać, staram się wybrać złoty środek pomiędzy zużyciem energii i prędkością. Jazda 100–120 km/h to chyba najlepszy pomysł. Również dlatego, że przecież nigdzie się nie spieszę. Ciśnięcie na maksa skończyłoby się po około 70 km, co mogło oznaczać, że nie dojechałbym do stacji ładowania.

Po nieco ponad godzinie zjeżdżam na ładowanie. Licznik wskazuje 27% naładowania baterii. Na razie wszystko idzie zgodnie z planem. Mam farta, bo jestem jedyny, a stanowisko ma tylko jedno przyłącze oznaczone CCS – szybkie ładowanie. Podpinam LiveWire. Gniazdko znajduje się tam, gdzie wlew paliwa w motocyklach spalinowych. Machnięcie kartą przed czytnikiem i stacja stukiem przekaźników i szmerem włączonych wentylatorów daje znak o rozpoczętym procesie ładowania. W kokpicie wyświetla się informacja, że ładowanie będzie trwało godzinę. Mogę iść na kawę, a nawet na dwie. Po kwadransie na komórkę otrzymuję komunikat o końcu pierwszego ładowania.

Zobacz również: a może wolisz bardziej uniwersalną maszynę, która nie ma problemów z zasięgiem? Poznaj nową Yamahę Tracer 700 GT. 

LiveWire, mamy problem!

Dzisiaj największym problemem elektryków jest kiepska sieć stacji ładowania i problemy ze sterującym ich pracą software’em.

Moment, moment, przez ten czas akumulator doładował się tylko o 20%. Staram się rozkminić, w czym tkwi problem, stosując się do podstawowej zasady informatyków: jeśli urządzenie nie działa, zrestartuj je. I tym razem to działa. Jednak z niezwykłą regularnością ładowanie samoczynnie urywa się po około 8 minutach. Powód? To pytanie do końca testu pozostanie bez odpowiedzi. W międzyczasie pojawiają się użytkownicy elektrycznych samochodów, „pocieszający”, że to na bank problemy ze sterownikiem albo software w motocyklu, który nie jest przygotowany do zasilania z tak mocnej ładowarki (o mocy do 50 kW).

To, co miało być miłą przerwą w podróży, zamienia się w nasłuchiwanie przy motocyklu, kiedy ustanie ładowanie. W rezultacie „tankowanie” trwa prawie 1,5 godziny. Zamiast przewidywanego dystansu 180 km do następnego ładowania, komputer zapowiada 156 km. Na dodatek zaczyna padać. Na szczęście LiveWire wody się nie boi, więc jazda w deszczu na elektryku niczym nie różni się od pomykania na motocyklu spalinowym.

Pełna inwigilacja

Wielki Brat czuwa nad Live wire. Wystarczy, że zafundujesz sobie usługę H-D Connect, aby motocykl nie miał przed tobą żadnych tajemnic.

Fot. Jacek Ociepko

Analiza dziennych przebiegów oraz informacje o kolejnych przeglądach to ukłon w stronę tych skrupulatnych.

Fot. Jacek Ociepko

Znajdź mnie, jeśli potrafisz – to nabiera całkiem nowego znaczenia, tak jak sprawdzenie, ile prądu pozostało w akumulatorze.

Jak każde rozwiązanie wiążące się z podglądaniem tego, co robisz, ma dobre i złe strony. Jedna z dobrych jest taka, że gdy ktoś obcy dobierze się do motocykla, ten prześle na komórkę powiadomienie o kradzieży lub jej usiłowaniu. Druga z dobrych jest taka, że w każdej chwili masz na telefonie dostęp do informacji o poziomie naładowania baterii i czasie niezbędnym do jej pełnego naładowania. Przypomnienia o przeglądach, nawigacja prowadząca do salonów Harleya to kolejne argumenty na tak. Oczywiście cały czas dane o tobie, twojej trasie i inne twoje ruchy są archiwizowane. Jeśli haker włamie się na twoje konto, zyska wszystkie dane. Aby się przed tym zabezpieczyć, LiveWire – motocykl elektryczny przecież – nie ma gniazda USB, między innymi po to, by nikt nie wgrał ci przez nie złośliwego oprogramowania, dzięki któremu będzie mógł przejąć władzę nad maszyną. W nowym LiveWire usługa H-D Connect jest wliczona w cenę. Ale wszystko, co dobre, szybko się kończy: po roku możesz, ale nie musisz usługę przedłużyć. Jeśli powiesz tak, twój portfel schudnie o około 600 zł. Zaboli!

Większym problemem jest brak zaufania do seryjnych Michelinów Scorcher Sport, znanych z tego, że są piekielnie śliskie. W deszczu kawał dobrej roboty wykonała kontrola trakcji wspomagana przez sześcioosiowe IMU. 111 Nm to tak ogromny moment obrotowy, że przypadkowe mocniejsze odkręcenie gazu może się skończyć efektownym highside’em. W tym przypadku elektronika działa znakomicie, wykorzystując informacje z IMU również do sterowania ABS-em, który ma funkcję dostosowania charakterystyki pracy hamulców do jazdy na zakrętach. O wiele bardziej niż na wodę elektryczny Harley jest czuły na wiatr. Jadąc cały czas pod wiatr, widziałem, że duży opór powietrza powodował szybszy spadek zapasu energii.

Kolejne ładowanie i znów powtórka z rozrywki. Przerwane ładowanie, więc wyjmij wtyczkę, odczekaj chwilę, włóż wtyczkę, rozpocznij ładowanie. Na rachunku widać było, że za każdym razem całkowity czas ładowania był niemal identyczny i trwał nieco ponad godzinę. Pozostałe zmarnowane minuty to czas potrzebny na operację wyjmij wtyczkę, wepnij wtyczkę. Tak jak za pierwszym razem, przewidywany zasięg spada do 148 km. Po kolejnym komputer pokaże 142 km.

Do Wrocławia dojeżdżam około godz. 19. Nie zmęczyły mnie ani twarda kanapa, ani pozycja z mocno ugiętymi kolanami. Problemem nie była też jazda pod wiatr, mimo mocno rozciągniętej pozycji za szeroką kierownicą. Za skórę zalazły mi długo trwające, zmuszające do pilnowania motocykla ładowania. Wkrótce po moim teście do motocykla dograno software, który rozwiązał problem szybkich ładowarek. Podczas ładowania LiveWire z garażowego gniazdka nie było żadnych problemów, tyle że trwało ono dobre 9 godzin.

Fot. Jacek Hanusz

Niedzielny wypad za miasto? No problem, pod warunkiem, że trasa w obie strony nie jest dłuższa niż 140 km.

Misja wykonana

H-D LiveWire ma niesamowite osiągi, prowadzi się jak zwykła maszyna i to mi się podobało. To, że brzmi jak sokowirówka, nie jest powodem do chwały, choć przypadnie do gustu miłośnikom „Gwiezdnych wojen”. Stawianie go na równi z modelami spalinowymi nie ma większego sensu, bo LiveWire gra w zupełnie innej lidze, lidze motocykli, które – czy nam się to podoba, czy nie – za kilka lat najprawdopodobniej opanują miasta.