Motocykl używany: Honda VFR 1200 F, Kawasaki GTR 1400, Suzuki 1300 R Hayabusa i Yamaha FJR 1300 - Duży może więcej

HONDA VFR 1200 F

Mimo sporej masy, Honda VFR 1200 F jest zdumiewająco poręczna, a jej widlasta czwórka o mocy 173 KM jest łatwa do ogarnięcia. Świetnym manierom silnika towarzyszą genialne hamulce z C-ABS-em i precyzyjna skrzynia biegów. Jeżeli chodzi o wersję z automatem DCT, to użytkownicy maszyn pierwszej generacji skarżyli się, że szarpie ona i nadmiernie miesza biegami podczas powolnych manewrów oraz jazdy z niskimi prędkościami. Dostało się też twardej kanapie i – co dokuczało głównie niskim jeźdźcom – szerokiemu zbiornikowi.

W 2012 r. przeprowadzono lifting maszyny. Poprawiono skrzynię DCT, zmieniono nieco detali, do 19 litrów powiększono zbiornik i co najważniejsze dołożono system kontroli trakcji TCS, który uczynił maszynę jeszcze bardziej przyjazną. Godne odnotowania jest to, że od samego początku produkcji VFR-y 1200 F były objęte trzyletnią gwarancją, która dotyczyła i maszyny, i oryginalnych akcesoriów. I bardzo dobrze, bowiem – jak przyznaje importer – w modelach z początku produkcji (VFR 1200 FA, typ SC63, rocznik 2010) pojawiały się problemy z wałem korbowym, w pozostałych zaś (VFR 1200 F i VFR 1200 F DCT z lat 2010–2015) zdarzały się pęknięcia wału napędowego.

MPP Archiwum

ZALETY:

mocarny silnik o świetnej charakterystyce
świetne wykończenie
doskonałe hamulce

WADY:

 spora masa
 wyczuwalne reakcje wału napędowego
 za krótki przedni błotnik

MPP Archiwum

KAWASAKI GTR 1400

To motocykl dla dużego człowieka lubiącego szybką turystykę. Spore moc i moment sprawiają, że bike’owi nigdy nie brakuje pary, a wyposażenie seryjne od 2010 r. mocno wzbogacono: dołączyły świetna kontrola trakcji, zintegrowany układ hamulcowy z ABS-em, elektrycznie podnoszona szyba i grzane manetki. Motocykl waży ponad 300 kg, ale czuć je tylko przy wolnych manewrach: lubi wtedy przewalić się, a postawienie go na centralnej podstawce wymaga sporo krzepy. Podczas jazdy ten problem znika.
Jeśli masz powyżej 190 cm wzrostu, w starszych egzemplarzach będzie cię wkurzać za niska szyba, pochwalisz za to wygodną pozycję za kierownicą i kanapę na wysokości 820 mm. Pochwali ją też pasażerka, zwłaszcza jeśli za plecami będzie miała ogromny kufer centralny. W nowszej wersji szyba została znacznie poprawiona, jednak wciąż nie jest idealna.

Wczesnym modelom dolegał problem z pofalowanymi przednimi tarczami hamulcowymi. Wymieniano je na gwarancji. Zdarzały się również narzekania na niezbyt solidny bagażnik/stelaż kufra centralnego, co było przedmiotem akcji serwisowej. Inne akcje serwisowe dotyczyły wymiany zamków kufrów bocznych, założenia osłony tylnej pompy hamulcowej, a także sprawdzenia regulatorów wysokości świateł. Nic poważnego.

GTR-owi 1400 nie brakuje mocy, choć dużo lepiej czuje się w średnim i wyższym zakresie obrotów. Poniżej 4000 obr/min wchodzi w tryb eko – pali mniej, ale nie poraża osiągami. Zawieszenia są zestrojone turystycznie, tyle że z nutką sztywności. Mocne strony GTR-a to pancerny silnik o dużej kulturze pracy, bezobsługowy napęd wałem i spory zbiornik paliwa (22 l). Zużycie paliwa zależy od twojej fantazji (od 5 do nawet 10 litrów na setkę).
Sztuki z początku produkcji znajdziesz już za nieco powyżej 22 000 zł, jednak nie ma ich wiele na rynku wtórnym – właściciele niechętnie się z nimi rozstają.   

ZALETY:

 świetne osiągi
 pancerny silnik
 bogate wyposażenie (od 2010 r.)

WADY:

 zbyt niska szyba w pierwszych modelach
 brak tempomatu
 z powodu masy trudne wolne manewry

MPP Archiwum

MPP Archiwum

SUZUKI GSX-R 1300 HAYABUSA

Jeśli szukasz motocykla utrzymanego w sportowym stylu i ze sportowymi osiągami, który jednak o wiele lepiej niż na torze spisuje się w długich podróżach, postaw na Hayabusę. Jest jeszcze jeden argument przemawiający za tą maszyną: to pierwszy seryjny motocykl, który oficjalnie złamał barierę 300 km/h. Jest więc się czym pochwalić przed kumplami.

Temperament Hayabusy sprawia, że, dosiadając jej, zawsze będziesz szukał prędkości. Ułatwią ci to świetnie przyspieszający od najniższych obrotów silnik oraz miękka i płynna reakcja na gaz. Na dodatek motocykl prowadzi się neutralnie i stabilnie nawet przy najwyższych prędkościach, a jego zawieszenia swobodnie dają sobie radę także ze sporym obciążeniem. Z wad wspomnijmy o w najlepszym razie przeciętnym na dłuższą metę komforcie (zwłaszcza pasażer/-ka siedzi jak na supersporcie) oraz o ochronie przed pędem powietrza, która mogłaby być lepsza.

Zanim kupisz używaną Hayabusę z pierwszych lat produkcji, wsłuchaj się w pracę silnika (zdarzały się awarie napinacza łańcucha rozrządu) i obejrzyj tylny stelaż ramy, szczególnie gdy motocykl jeździł z kuframi. W modelach z 2008 r. (pojemność skokową silnika powiększono wtedy ze 1299 do 1340 cm3 i moc wzrosła ze 175 do 197 KM) dokładnie obejrzyj wiązkę elektryczną stacyjki: w wielu sztukach na skutek wielokrotnego skręcania kierownicą zdarzały się przetarcia przewodów. W typach K8, K9 i L0 sprawdź prostownik i regulator napięcia. Osłuchaj też silnik od strony sprzęgła. Znane są przypadki, że poluzowane śruby kosza sprzęgła ocierały o jej pokrywę. Podczas jazdy dokładnie sprawdź działanie skrzyni biegów. Jakiekolwiek kłopoty ze zmianą przełożeń to powód do uprzejmego pożegnania się ze sprzedawcą. Na tym lista usterek Hayabusy się kończy.

Rynek używanych Hayabus nie jest duży. Najstarsze modele z roku 2001 to wydatek ok. 10 000 zł. Te z roku 2008, z większym silnikiem, są już sporo droższe – kosztują około 26 000 zł.   

ZALETY:

 niesamowicie mocny silnik
 neutralne prowadzenie
 wysoka jakość wykonania

WADY:

 nieprecyzyjne sprzęgło
 mocne wibracje powyżej 5000 obr/min
 spora masa

MPP Archiwum

MPP Archiwum

YAMAHA FJR 1300

Lubisz szybko i wygodnie podróżować? Nie możesz pominąć FJR-y 1300! Polubisz jej łagodne i przewidywalne oddawanie mocy, gdy zechcesz podziwiać widoki, i pazur, kiedy odkręcisz. Niektórzy kochają FJR-ę za jeszcze jedno: charakterystyczny gwizd na wyższych obrotach. W czasie szybszej jazdy będziesz odruchowo szukał szóstego biegu. Jeśli nie zamierzasz latać po winklach na kolanie spodoba ci się zaskakująco łatwe i neutralne (jak na ważącego niemal 300 kg kloca) prowadzenie. Tempomat, grzane manetki i elektrycznie regulowana szyba również robią robotę. Ukłonem w stronę turystów są bezobsługowy napęd wałem (przy czym nie czuć reakcji na zmianę obciążenia) oraz skuteczne owiewki. Co ważne, sztuki wyprodukowane po 2006 r. nie zgrillują ci nabiału w czasie jazdy w mieście. Problemu nie wyeliminowano całkiem: ciepłe powietrze poczujesz na łydkach. Zestaw oryginalnych kufrów nie zachwyca pojemnością (boczne i topcase po 39 l). Jeśli masz pod 2 metry wzrostu i długie nogi, licz się z kłopotami ze zmieszczeniem kolan za owiewkami.

FJR-ki z II generacji (2006–2012) miały dwie akcje serwisowe. Pierwsza dotyczyła roczników 2006 i 2007 – chodziło o falowanie obrotów na dużych wysokościach. Fabryka wymieniła ECU na wersję z nowszym oprogramowaniem. Druga akcja dotyczy wadliwej wiązki masy w rocznikach 2006–2009. W ramach gwarancji jest ona nadal wymieniana lub, jeśli doszło do awarii kostki łączącej tę wiązkę z wiązką główną, sprzęt dostaje nową całą wiązkę elektryczną.

FJR-ki nieźle trzymają cenę. Za zadbaną sztukę II generacji trzeba wyłożyć od 21 do ponad 30 tys. zł. Z kolei trzecia generacja (2013-2015) to wydatek rzędu 45–50 tys. zł. Znajdziesz też sporo ofert sprzedaży sprzętów I generacji (2001–2005), ale nawet w tym przypadku bez 15 000 zł za sztukę z kuframi nie podchodź.

ZALETY:

niezniszczalny i mocny silnik
wysoki komfort
bogate wyposażenie

WADY:

 szyba mogłaby być wyższa
 mała pojemność oryginalnych kufrów
 5-biegowa skrzynia

MPP Archiwum

MPP Archiwum