W 1999 roku aluminiowa rama i wahacz oraz silnik V2 to było coś. Niezbyt ambitnym osiągom (70 KM, 62 Nm) z pomocą przychodziła niska masa motocykla (165 kg bez płynów) oraz mocny dolny zakres obrotowy, a w razie potrzeby łatwość i chęć wkręcania się na obroty. Na przeszkodzie do pełni szczęścia od początku stały zawieszenia i mimo kolejnych modyfikacji Suzuki nigdy się z tym nie uporało.
Również odrodzonemu z 2016 r. modelowi dolega ta przypadłość. Na pocieszenie: zbyt miękkie zawieszenia będą przeszkadzać przede wszystkim fanom dynamicznej jazdy. Mimo że upłynęły aż 23 lata nadal mogą oni albo wymienić sprężyny widelca i zastosować gęstszy olej, albo postawić na inne zawieszenia, np. z GSX-R-a 600. W przypadku amortyzatora jest lepiej, ale również jemu nieco brakuje do perfekcji.

WERSJA S Z 2003 ROKU jest, według mnie, najładniejszym SV-em w całej historii modelu.

ZEGARY WERSJI S pierwszej generacji nie grzeszą ani ilością informacji (choć jest to, co niezbędne), ani urodą. Na naganę zasługuje zacinająca się stacyjka.
SUZUKI SV 650 – HISTORIA MODELU |
1999 Debiut dwóch wersji SV 650 – nakeda i z półowiewką. Niezłe wykonanie, aluminiowa rama i wahacz oraz zasilany gaźnikami silnik V2 o mocy 70 KM i momencie obrotowym 62 Nm w połączeniu z niską masą (165 kg na sucho) przyczyniło się do rynkowego sukcesu w wielu krajach, ale nie w Polsce. |
2002 Po zmianie koloru cylindrów na srebrny w 2001 roku, SV doczekał się istotniejszej modernizacji – w 2002 roku otrzymał nowy widelec z regulacją wstępnego napięcia sprężyn. |
2003 Nowa rama, bardziej kanciaste owiewki z charakterystyczną ledową tylną lampą (dwa paski). Silnik ma teraz chłodnicę oleju i jest zasilany wtryskiem – moc wzrosła do 72 KM, a moment obrotowy do 64 Nm. Nowy jest także kokpit z wyświetlaczem LCD. W sprzedaży pojawił się również SV 1000. |
2004 O 40 mm obniżono wysokość zadupka w celu poprawy komfortu pasażera. |
2005 Najbardziej w oczy rzuca się zmiana koloru ramy i kół ze srebrnego na matowoczarny. Oprócz tego dodano miniowiewkę, zwężono chłodnicę i wprowadzono kilka zmian stylistycznych. |
2007 Spore zmiany w silniku (m.in. dwie świece na cylinder), oprócz tego pojawiła się wersja z ABS-em. |
2008 Do salonów trafia wersja z pełną owiewką. |
2009 SV 650 został zastąpiony przez Gladiusa. Ten model również nie był skomplikowany i miał silnik V2, ale zaokrąglony design i niezbyt szczęśliwie dobrane kolory nie wywołały tak dużego zainteresowania motocyklistów, jak w przypadku SV. |
2016 Do salonów trafił na nowo zaprojektowany SV 650 ze stalową ramą, wahaczem i silnikiem przejętym z Gladiusa, moc 76 KM, moment obrotowy 64 Nm, masa z paliwem 202 kg. |

KOKPIT PIERWSZEGO SV bez owiewek wyglądał jak poskładany na szybko przez pana Kazika w przydomowym garażu...
Pierwsze wersje (lata 1999–2002) nie cieszyły się zainteresowaniem w Polsce. Powód był prosty i nazywał się Bandit 600 – był tańszy, mocniejszy i dla wielu ładniejszy od SV-a. Wszystko się zmieniło dopiero po liftingu z 2003 r., kiedy Suzuki zrobiło z SV-ki naprawdę zgrabny motocykl. A ogon z dwoma ledowymi paskami świateł wszedł do kanonu motocyklowej elegancji. Ta wersja ma także lepszy widelec (po zmianie z 2002 r.).
Dwa gaźniki Mikuni o średnicy gardzieli 39 mm ze względu na normę Euro 3 zostały zastąpione przez wtrysk paliwa. Dzięki temu w stajni przybyły 2 KM, a moment obrotowy wzrósł o 2 Nm. Zmieniła się także kratownicowa rama z aluminium na bardziej kanciastą z profili, a nie – jak wcześniej – z rur, oraz kokpit – duży analogowy obrotomierz połączono z ekranem ciekłokrystalicznym, który wyświetlał prędkość, przebieg, temperaturę silnika oraz zegarek.

SV 650 OD POCZĄTKU przekonywał nie najgorszym wykonaniem, choć ze rdzą jest za pan brat. Rama i wahacz to aluminiowe odlewy (w 1999 roku!).
JAKIE JEST SUZUKI SV 650?
ZALETY |
![]() ![]() ![]() |
WADY |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |