Pojedynek cruiserów: Honda CMX 1100 Rebel kontra H-D Nightster

Jedne motocykle dają zastrzyk adrenaliny, na innych poznajemy świat, są też takie, które dają poczucie swobody, pozwalają zapomnieć o codzienności, poczuć wiatr we włosach i poddać się urokowi muzyki silnika. Cruisery, najczęściej napędzane chłodzonymi powietrzem i dysponującymi wysokim momentem obrotowym silnikami V2, od dziesięcioleci są świetną kuracją dla cierpiących z powodu nadmiaru stresu. Na szczęście motocyklowa medycyna robi postępy i dlatego zarówno Harley-Davidson Nightster, jak i Honda CMX 1100 Rebel DCT leczą wyjątkowo skutecznie.

Tyson Jopson

PROSTE I DOBRE: analogowy kokpit bez obrotomierza. Zero zastrzeżeń.

Najnowszy dopuszczony do użytku amerykański lek na stres pochodzi z Milwaukee. Harley-Davidson Nightster długą sylwetką, wąską atrapą zbiornika paliwa i pochyloną do przodu pozycją jeźdźca optycznie poszedł w ślady Sportsterów 883, natomiast technicznie nie ma z nimi wiele wspólnego. Napędzający go silnik V2 o pojemności 975 cm³ i kącie rozchylenia cylindrów 60° bazuje na jednostce napędowej Revolution Max 1250, która jest montowana w Sportsterze S oraz w Pan Americe. Pod względem technicznym oznacza to chłodzony cieczą silnik spełniający wymogi normy Euro 5.

Tyson Jopson

POD OTWIERANĄ kanapą znajduje się zbiornik paliwa.

Tyson Jopson

HARLEY-DAVIDSON NIGHTSTER W temacie wyglądu Nightster poszedł w ślady Sportsterów 883.

Na postoju gada on raczej spokojnie, podczas jazdy nic się nie zmienia. Nightster sunie ulicami z brzmieniem spokojnym i dyskretnym jak na Harleya. To nic szczególnego, mimo to relaksuje tak skutecznie, że już po kilku kilometrach poczujesz, iż poziom stresu powoli opada. Emocje nieco rosną, gdy trzeba wykonać manewr wyprzedzania, bowiem zwykle wymaga on redukcji o dwa biegi. Wynika to z tego, że w dolnym zakresie obrotowym silnik Harleya wykazuje lekki niedobór momentu obrotowego, musisz wkręcić go wyżej, by osiągnął swoje maksimum – 90 KM.

Cruising bez mieszania w skrzyni biegów nie leży w jego naturze, dlatego często trzeba pracować trochę ciężko chodzącą, ale pewnie przełączającą biegi skrzynią. Oprócz tego Nightster wykonuje polecenia manetki gazu stosunkowo łagodnie i z niewielkim opóźnieniem. Niezależnie od trybu jazdy, zadowalającą moc wyzwala dopiero przy mocno odkręconej manetce.

Tyson Jopson

TRYB JAZDY można zmienić jednym wciśnięciem odpowiedniego przycisku.

HONDA CMX 1100 REBEL - URODZONY BUNTOWNIK

Inaczej jest w przypadku Hondy CMX 1100 Rebel DCT. Jej silnik może być określony jako jeszcze bardziej eksperymentalny jak na cruiserowe standardy. Z kilku powodów. Zamiast typowej dla tej klasy V-dwójki pracuje tu rzędowy dwucylindrowiec o pojemności 1084 cm³, który generuje maksymalnie 87 KM przy 7000 obr/min. Dzięki przesunięciu czopów korbowodowych o 270° akustycznie imituje on silnik V2, ale jest bardziej charakterny niż napęd Harleya.

Tyson Jopson

WYŚWIETLACZ LCD dostarcza wielu informacji, ale jest słabo czytelny.

Od najniższych obrotów twin Hondy ciągnie wręcz fantastycznie. Kiedy jedziesz przed siebie, nie ma znaczenia, jaki bieg jest akurat zapięty. Ich zmiana tak czy siak odpada, bowiem Honda Rebel ma skrzynię biegów DCT (Dual Clutch Transmission), mówiąc prościej – sześciobiegową skrzynię automatyczną. Żeby ruszyć, musisz jedynie na prawym przełączniku wcisnąć D i dodać gazu. DCT zmienia biegi bardzo łagodnie, w zależności od wybranego trybu jazdy (Sport, Standard albo Rain) wcześniej lub później (w trybie User możesz dopasować zachowanie DCT).

Tyson Jopson

W WIDELCU i amortyzatorze można regulować wstępne napięcie sprężyn.

Jeśli jedziesz spokojnie, nie zatęsknisz za zmianą biegów, ale praca automatycznej skrzyni nie zawsze jest idealna. Najlepszym przykładem jest zarówno spokojne, jak i dynamiczne pokonywanie winkli – zależnie od tego, czy spokojnie wtaczasz się w zakręt na zamkniętej przepustnicy, czy też dynamicznie pokonujesz zakręt, skrzynia potrafi zredukować lub przebić na wyższy bieg wtedy, gdy tego nie potrzebujesz ani się tego nie spodziewasz.

Na szczęście można temu zaradzić – wystarczy za pomocą przycisków wybrać ręczną zmianę biegów. Honda jeszcze łagodniej od Nightstera reaguje na gaz, co sprzyja płynnemu pokonywaniu także ciaśniejszych winkli.

Poręczność Rebela również ma działanie kojące. W zakręty bike wjeżdża stabilnie i tak samo sunie po nich, umożliwia korekty linii toru jazdy, kiedy dochodzi do nich bez użycia hamulca. W tym przypadku bowiem Hondzie, postawionej na kapciach Dunlop D428, dolega moment prostujący.

Zobacz również: Który z tych luksusowych bokserów – dwu- czy sześciocylindrowy – jest lepszy? A może o wyniku zadecyduje łatwość prowadzenia? W ringu stają BMW R 18 Transcontinental i Honda GL 1800 Gold Wing Tour. 

Tyson Jopson

JEDNOSTKA sterująca DCT: D, tak jak w samochodach, oznacza Drive.

Przedni hamulec ma dobrą skuteczność i przy dużym skoku klamki oferuje przejrzyste dozowanie. Gdy zechcesz pojechać w zakręcie dynamiczniej, na przeszkodzie mogą stanąć nisko zamontowane podnóżki, które dość szybko łapią kontakt z asfaltem, oraz mocno zrelaksowana pozycja jeźdźca. Stopy znajdują podnóżki dość daleko z przodu, dłonie kierownicę mocno w górze, a tyłek kanapę nisko w dole. To powoduje odchylenie tułowia, co sprawia, że motocykliści o wzroście powyżej 170 cm mogą odczuć duży nacisk na kość ogonową i brak swobody ruchu.

Ergonomia Hondy jest więc bardziej cruiserowa niż Nightstera i na dłużą metę może oznaczać jeszcze większe zmęczenie. Ponieważ dwa amortyzatory dość mocno przekazują uderzenia na kręgosłup, lepiej unikać większych uskoków i dziur. Widelec z powleczonymi na czarno lagami natomiast nie tylko elegancko wygląda, ale też dobrze reaguje.

Tyson Jopson

HONDA CMX 1100 REBEL DCT Gunmetal Black ma w Hondzie znaczenie: wszystko na czarno.

Jeszcze mniej luzacko, jeśli chodzi o zawieszenia, jeździ się Nightsterem. O ile jego widelec wygładza większe nierówności mniej wrażliwie, ale jeszcze akceptowalnie, o tyle zestrojenie dwóch amortyzatorów należy do twardych. W siodle daje się wyczuć każdy najechany kamyczek, a jazda autostradą z płyt to istna tortura dla kręgosłupa. Jeśli jednak jedziesz gładką szosą, to będziesz świetnie się bawił i docenisz poręczność Harleya. Na małych i średnich prędkościach wchodzi on w złożenia zwinnie, szybko i pewnie.

Co do prześwitu, oferuje on go tak samo niewiele, jak Honda. Przednie koło o średnicy 19 cali zwraca na siebie uwagę dopiero przy wyższych prędkościach, kiedy to prowadzenie staje się ociężalsze.

W przeciwieństwie do Rebela, Nightster nie dąży do pionu podczas hamowania, co jest efektem wąskiej przedniej opony. Dunlopy 401 z brandingiem Harleya mają w sumie przyzwoitą przyczepność, chociaż przy ostrzejszym hamowaniu gumy jeszcze przed wkroczeniem do akcji ABS-u piskliwie błagają o litość.

Wobec nieco bezzębnych hamulców lepiej unikać takich manewrów i zacząć hamowanie wcześniej, bo to z pewnością pozytywnie wpłynie na utrzymanie spokoju. System zapobiegający blokowaniu się kół pracuje dobrze, nawet jeśli precyzyjniejszy odpowiednik w Hondzie robi lepsze wrażenie.

Zobacz również: Do tej pory jazda w deszczu na cruiserach przypominała taniec na lodzie. W tym teście siedem kompletów opon przeznaczonych dla chopperów i cruiserów nie omijało deszczu ani kałuż.

WYKRESY MOCY I MOMENTU OBROTOWEGO*

motor-presee polska

W nowej V-dwójce Harleya postawiono bardziej na wyższe obroty niż na moment obrotowy. Dlatego na najniższych obrotach niewiele się dzieje, dopiero od środkowego zakresu silnik o pojemności 975 cm3 dostaje kopa. Ciągnie czyściutko aż do ogranicznika obrotów, chociaż nie tak liniowo, jak twin Hondy. Ponadto Honda do 6000 obr/min dostarcza znacznie więcej momentu obrotowego i w ten sposób zyskuje typowy dla cruiserów charakter. Rzędowy twin Rebela przez cały zakres obrotowy pracuje z nieco większą kulturą i ze słabszymi wibracjami. Ważny szczegół: zaprezentowane wyżej krzywe mocy i momentu obrotowego dotyczą Rebela bez skrzyni DCT.

* – moc na wale korbowym, pomiary na hamowni rolkowej Dynojet 250, maksymalny możliwy błąd ±5%

Pod względem elektroniki Honda Rebel jest wzorem do naśladowania w tej klasie. W trybie User można w nim dowolnie konfigurować moc, kontrolę trakcji, moment hamujący silnika i zachowanie DCT. Łatwy w obsłudze tempomat sprawia, że drogi i autostrady stają się terytorium Rebela.

Nightster także ma tryby jazdy (Road, Rain i Sport), które oznaczają różną czułość kontroli trakcji i siłę hamowania silnikiem, ale nie ma możliwości dostosowania tych parametrów do własnych potrzeb. Kokpit Harleya z analogowym prędkościomierzem jest za to bardziej czytelny niż okrągły wyświetlacz LCD w Hondzie. Ciekawostka: czerwono-pomarańczowy emblemat Harleya na środku okrągłego zegara podczas krótkiego zerknięcia mocno przypomina kontrolkę silnika i początkowo wywołuje lekki stresik. Do tego można się jednak szybko przyzwyczaić.

Tyson Jopson

ZARÓWNO HONDA CMX Rebel 1100, jak i Harley-Davidson Nightster Mają w sobie coś z motocykli customowych.

JEDŹ I NIE STRESUJ SIĘ

Honda Rebel, czy Harley-Davidson Nighster? Która maszyna jest lepszą terapią antystresową? Nie ma na to jednoznacznej odpowiedzi. Przejażdżki i Nightsterem, i Rebelem przyniosły bardzo podobny spadek poziomu stresu. Relaksujący cruising bez wibracji i trzasków jest możliwy na obu maszynach, choć każda serwuje to na nieco inny sposób. Jeśli lubisz niewielką dawkę genów sportowych, bardziej zrelaksujesz się na Harleyu, natomiast jeśli nie należysz do najwyższych i wolisz bardziej zrelaksowaną pozycję oraz bardziej liniowy, spokojny charakter motocykla, odpowiednim towarzyszem dla ciebie będzie Honda Rebel DCT, który – co ważne – wykona za ciebie większość roboty, jeśli chodzi o zmiany biegów. Tak czy inaczej terapia antystresowa na pewno będzie skuteczna.