W krainie przygód: Kawasaki Versys 1000 Tourer VS Yamaha MT-09 Tracer

Czym właściwie jest przygoda? Szukając definicji, trafiłem m.in. na takie stwierdzenie: „To sytuacja, w której niekoniecznie chciałbyś się znaleźć, ale którą akurat przeżywasz”. Czy to oznacza, że przygody nie można zaplanować? Idąc tym tokiem rozumowania, motocyklowa kraina przygód to miejsce pełne niespodzianek, na które niekoniecznie jesteśmy gotowi. A to z kolei oznacza, że aby przygoda była przyjemna, musisz być na nią przygotowany w najwyższym możliwym stopniu. To prowadzi do motocykli uniwersalnych, a takimi z pewnością są Kawasaki Versys 1000 i Yamaha Tracer 900.

Producenci zaklasyfikowali oba sprzęty do grupy turystyków (Versysa producent określa jako adventure tourera, Tracera – jako sport tourera), mimo to zakres ich możliwości wykracza poza te pojęcia. Te maszyny sprawdzą się w każdych warunkach, byleś nie narażał ich na skrajności. Da się nimi pojechać po szutrach, ale ciężki off-road to dla nich za dużo. Da się pojechać szybciej, ale nie do końca sportowo. Można pokonać dziennie kilkaset kilometrów w siodle, ale i tu bliżej do lekkiej turystyki niż survivalu.

archiwum mpp Kawasaki Versys 1000 Tourer.Ten motocykl niewątpliwie należy do dużych. Gabarytowo jest większy od Tracera i miejsca również jest na nim więcej. To wyższa klasa, także cenowa.
archiwum mpp W kokpicie dominuje obrotomierz. Wyświetlacz z prawej dostarcza mnóstwa informacji, łącznie z zasięgiem do zatankowania.	archiwum mpp Przednia owiewka, oglądana z tej strony, wygląda jak łeb monstrualnego owada z horroru science fiction.	archiwum mpp Solidne osłony rąk sugerują przygodowy charakter bike’a, ponadto podczas deszczu chronią dłonie przed zmoknięciem.

Ponad podziałami

Yamaha i Kawa są wolne od wszelkiej ideologii. Ze świeczką szukać w tej klasie rozsądniejszych motocykli. Napędzają je silniki o słusznych wartościach mocy: 115 (Tracer) i 120 KM (Versys), przy czym trzycylindrowiec Yamahy wręcz oszałamia: bardzo chętnie reaguje na gaz, wkręca się na obroty i gra gangiem, który powoduje gęsią skórkę.

Rzędowy czterocylindrowiec Kawy jest mocniejszy i pracuje z większą kulturą, nawet jeśli podczas odkręcania delikatnie wibruje. Mimo to wydaje się nieco bezbarwny. Zwłaszcza że w górnym zakresie obrotów sprawia wrażenie, jakby ktoś go chwycił za gardło: kręci tylko do 9700 obr/min. Yamaha jest w tym zakresie bardziej żywiołowa i przynajmniej do czwartego biegu energicznie kręci do 11 200 obr/min. Na piątym i szóstym biegu prędkościomierz zatrzymuje się na 210 km/h. To elektroniczna blokada. Kawa rozpędza się do 225 km/h. Na co dzień nie odgrywa to jednak większej roli.

Bardziej interesujący jest fakt, że obie maszyny łykają 4,4 litra wachy na setkę, czyli niewiele. Dzięki większemu zbiornikowi paliwa Versys ma o 70 km większy teoretyczny zasięg, choć ponad 400-kilometrowy przebieg Tracera też robi wrażenie.

Konia z rzędem temu, kto da radę przejechać ten dystans za jednym zamachem. Tracer nie należy bowiem do najwygodniejszych, a twarda kanapa, którą można ustawić na jednej z dwóch wysokości (850 i 860 mm), daje się we znaki czterem literom.

archiwum mpp Yamaha MT-09 Tracer. Ma smukłą sylwetkę i talię osy, mimo to pasażer ma wystarczająco dużo miejsca dla siebie. To jednak nieco niższa klasa motocykli niż Versys.
archiwum mpp Z kanciastego centrum dowodzenia wieje smutkiem. Przygnębiającą szarość nagradza bogactwo informacji.	archiwum mpp Reflektory mają coś z kocich oczu. To m.in. dzięki nim przód motocykla wygląda lekko i subtelnie, ale też drapieżnie.	archiwum mpp Osłony dłoni o nieco turystycznym wyglądzie nie są tak wytrzymałe, na jakie wyglądają. Mały minus za bezpieczeństwo.

Kawa i fotel

Na Kawie natomiast cała załoga siedzi swobodnie i wygodnie niemal tak jak w fotelu. W przeciwieństwie do Yamahy, siedzisz tu w motocyklu, a nie na nim, i jesteś znacznie lepiej chroniony przed pędem powietrza niż na Yamasze. Owiewka Kawy jest po prostu większa, choć trzeba dodać, że jej wykończenie od wewnątrz nie wygląda najlepiej. W jednej i drugiej maszynie wysokość szyb jest regulowana ręcznie, przy czym nie potrzeba do tego narzędzi. Po zmianie wysokości szyb zmienia się rodzaj szumu za nimi: Yamaha z podniesioną staje się bardzo głośna, na Kawie jest nieco lepiej.

Zanim wyruszysz w podróż, musisz się spakować. I pod tym względem Versys 1000 Tourer wypada lepiej. Dwa plastikowe kufry o pojemności 28 litrów każdy, wraz z solidnym bagażnikiem to tyle miejsca, że nie będziesz 5 razy główkował, czy tego T-shirta musisz rzeczywiście wziąć. Yamaha odpowiada na to dwoma sztywnymi sakwami lub miękkimi kuframi – jak kto woli. Ich łączna pojemność to około 42 litrów.

Ścieżka jest kręta

Droga prowadząca w nieznane nie może być prosta, to jasne. W gęstwinę zakrętów pierwszy rzuca się Tracer, obuty w Dunlopy D 222 L. Przez winkle maszyna mknie żwawo i prowadzi się lekko, jedynie wyraźnie odczuwalny moment prostujący podczas hamowania w złożeniu nieco psuje dobry nastrój. Radialne zaciski działają kąśliwie i skutecznie, zapewniając wyraźny punkt zadziałania, ponadto klamka ma regulację. Zestrojenie widelca i amortyzatora jest sztywne, mimo to nie niekomfortowe.

Zarówno Kawasaki, jak i Yamaha to motocykle uniwersalne w najczystszej postaci.

Po przesiadce na Kawę, która jeździ na Bridgesto­ne’ach T 30 F, okazuje się, że Tracer jeździ dobrze, ale Versys jeszcze lepiej! Winkle o dowolnym promieniu tnie poręczniej i bez momentu prostującego. Widelec jest bardziej komfortowy, ale ceną jest słaby feedback przedniego koła. Także hamulec sprawia wrażenie bardziej tępego. Rekompensatą jest precyzyjniejszy ABS. Poza tym jego czterocylindrowiec ma mocniejszego kopa w środkowym zakresie.

Luksus kosztuje

Yamahę bez większego wysiłku postawisz na centralną podstawkę, ale z Kawą pójdzie ci to jeszcze łatwiej! Kokpit Yamahy pokazuje właściwie wszystko, co może być istotne podczas jazdy. Tak samo jest w Kawie. W Tracerze klamka hamulca jest regulowana. Versys ma ponadto regulację klamki sprzęgła.

Wszystko ma jednak swoją cenę. Goły Versys 1000 bez dodatków kosztuje 55 500 zł, Tracer zaś to wydatek 44 900 zł. Czyli zostaje ponad 10 000 zł na akcesoria, paliwo lub... podróż do krainy przygód. Pakiet Tourer podwyższa cenę Versysa o 4000 zł. Mimo że Kawa wydaje się lepszym motocyklem, wyprawa na każdej z maszyn może być fajną przygodą.

archiwum mpp

Tych rywali dzieli prawie 200 cm3. Tę przewagę pojemności Kawasaki wykorzystuje bezlitośnie, czego dowodzą krzywe na wykresie. Na szczęście na co dzień rzadko trzeba wchodzić w ten zakres obrotów, więc sprawa nie jest aż tak ważna. O wiele ważniejsze jest równomierne oddawanie mocy. Kawa na każdym biegu wkręca się do czerwonego pola, natomiast Yamaha ze względu na to, że jej prędkość jest ograniczona do 210 km/h, na najwyższych biegach wkręca się poniżej ogranicznika.

Podsumowanie

1. Kawasaki Versys 1000 Tourer
Kawa konsekwentnie, aż do skutku (czyli do zwycięstwa) gromadziła punkt po punkcie. Różnice między nią a Yamahą były wprawdzie niewielkie, ale ziarnko do ziarnka...

2. Yamaha MT-09 Tracer
Jeśli drugie miejsce miałoby być porażką Yamahy, to ustalmy, że był remis ze wskazaniem na Kawę. Bo przecież Tracer w wielu kategoriach był lepszy od Versysa. Na dodatek jest od niego o ponad 14 kawałków tańszy.