Yamaha XT 600 i XT 660 R

Podobno byli tacy, którzy serwisowali swoje iksteki w autoryzowanych warsztatach. Jednak większość we własnym zakresie regulowała zawory lub wymieniała łańcuchy, olej i opony. Także niejeden kapitalny remont silnika został przeprowadzony na stole w kuchni.

Prawie wszystkie modele z serii XT nie miały lekkiego życia. Zawsze gotowe do wypadów w teren lub na drogę, do krótkich lub dalekich wyjazdów, były najlepszym towarzyszem, jakiego można sobie wyobrazić. W 1994 roku, czyli w początkach rynku motocyklowego w Polsce, dealerzy Yamahy żądali za przyjaźń z XT 600 równowartość 11,5 tys. DM. XT 660 R kosztuje obecnie 29 900 zł. Od początku kapitalizmu w Polsce i zarobki, i koszty utrzymania wzrosły. Wymagania klientów chyba jeszcze bardziej.

Czy możliwe jest dzisiaj połączenie cech jucznego zwierzęcia z zaletami maszyny trendy? Powiedzmy wyraźnie tym wiecznie niezadowolonym, którzy zawsze znajdą powód do narzekań, że bez chłodzenia cieczą nie da się w jednocylindrowym silniku spełnić wymagań dzisiejszych przepisów co do czystości spalin i dopuszczalnego poziomu hałasu. Przynajmniej jeśli wymagamy od silnika konkretnej mocy. Oczywiście, zaszkodziło to masie. Nowa „660” waży 192 kg, czyli o 31 kg więcej niż chłodzona powietrzem, o 16 lat młodsza pierwsza wersja.

Przy przesiadce z „600” na „660” jeździec odczuwa dwie rzeczy. Po pierwsze – wydaje się, że koni musi być chyba o 10 więcej. Po drugie – że wał korbowy i tłok nie pracują w oleju, lecz raczej w jakiejś gęstej i miękkiej masie tłumiącej. Jedyny mankament nowego napędu to szarpanie przy jeździe ze stałą prędkością na pół gazu. Yamaha już obiecuje usunięcie tej słabości.

Na szutrowych trasach „660” daje sobie tak samo łatwo radę, jak „600”. Nowy ikstek chwali się linią zgodną z dzisiejszą modą, a mimo to sprawia wrażenie motocykla bardzo wszechstronnego. Wyciskające pot z czoła uruchamianie kopniakiem i manipulowanie ssaniem należą do przeszłości. Postęp zapewnia większą przydatność do codziennego użytku. Wszystkim majsterkowiczom chcemy powiedzieć, że dłubanie przy nowym motocyklu jest z powodu układu chłodzenia cieczą nieco bardziej kłopotliwe, ale ciągle jeszcze bezproblemowe. Jeśli należysz do grupy tych, którzy z każdą obluzowaną śrubką jadą do warsztatu, także możesz spać spokojnie. W iksteku 660 wydłużono bowiem przebiegi między serwisami.

Na koniec jeszcze dwie prośby do mechaników w warsztatach – wybierzcie się na kurs układania węży cieczy chłodzącej i nie oszczędzajcie na drobiazgach. Nowa maszyna jest wykonana ze znacznie mniejszym umiłowaniem szczegółów niż stara.